Wereldwijd zijn uitgevers bezig om over te schakelen op betaalde digitale content. Het beste en bekendste voorbeeld is misschien wel de New York Times dat inmiddels een digitaal abonneebestand heeft opgebouwd van 2,8 miljoen. Dat zijn aantallen op Amerikaanse schaal waar Europese, laat staan Belgische uitgevers alleen maar van kunnen dromen. Maar ook gerelateerd aan inwonersaantal lijkt België het te laten afweten als het gaat om de opbouw van inkomen uit digitale abonnees.
Deloitte schat in dat eind 2018 nieuws- en magazine media meer dan 20 miljoen digital-only abonnementen zullen hebben. Gesterkt door het paywall-succes van anderen, verhogen uitgevers hun investeringen in teams, technology en content. Belangrijker nog is de voorspelling dat eind 2020 de verhouding reclame- vs abonnementen-inkomsten 50/50 is (in 2012 was dit nog 90/10).
Steeds meer uitgevers rapporteren groeiende digitale abonneebestanden die de falende inkomstenstroom uit reclame succesvol weten te vervangen. Het lijkt erop dat het publiek er nu ook klaar voor is, mede door fake news, privacy en digitale fraude perikelen, waardoor betrouwbare bronnen opnieuw belangrijker gevonden worden.
Paywalls zijn geen quick fix
Met name de grote Engelstalige uitgaven weten uiteraard te profiteren van de digitale abonnementen, omdat zij nu de hele wereld gemakkelijk kunnen bedienen. Maar het succes blijft niet tot deze magazines beperkt: ook Scandinavische en andere Europese landen hebben inmiddels succescases die de meerwaarde en voordelen van hun lokale focus weten te benutten. In Scandinavie kan de samenwerking tussen de uitgevers om paywalls te implementeren hun succes voor een groot deel verklaren. In Zweden heeft inmiddels 60% van de uitgevers zo’n betaalmuur.
Digitale abonnementen zijn zeker geen zogenaamde ‘quick fix’, maar vergen jarenlange investering en opbouw. Het is dan ook slecht nieuws dat in het FIPP-overzicht van succesvolle cases België opvallend afwezig is. Dit kan zeker gedeeltelijk verklaard worden uit het feit dat onze markt geen grote abonnee-traditie kent, hoewel een aantal magazinemerken wel nog altijd een sterke abonnementenbasis hebben. Het is hoog tijd om ook in ons land meer ervaring op te bouwen.
Vier tot vijf inkomstenstromen
De uitgevers die al langer werken met betaald digitaal, vervolmaken hun model namelijk steeds verder op basis van de consumentendata die ze ermee winnen. Hieruit blijkt onder meer dat het succes van een paywall onder meer te maken heeft met de hoeveelheid content die er achter schuil gaat: meer dan gemiddeld. Daarnaast is het bouwen van een eigen community belangrijk. Voor media met een specifieke missie of een (goed) doel (bv. onafhankelijke journalistiek) is dit gemakkelijker, omdat grote groepen mensen hiernaar op zoek zijn.
Volgens CeleraOne, het paywallbedrijf dat voor FIPP de situatie wereldwijd in kaart bracht, zullen uitgevers in de toekomst waarschijnlijk 4 of 5 inkomstenstromen nodig hebben om hun digitale journalistiek te bekostigen. Paid content is daarin geen onbelangrijke en voor een groeiend aantal uitgevers voorlopig zelfs de belangrijkste, zo concludeert het bedrijf.
Het rapport ‘Global Digital Subscription Snapshot’ kan hier gedownload worden
Bron: FIPP
